[ad_1]
İtalyanların “salyangoz”, Hollandalıların ise “maymun kuyruğu” olarak adlandırdıkları @ (Et işareti), e-posta adresleri ve Twitter hesapları yardımıyla elektronik iletişimin eğer olmazsa olmazı haline gelmiş durumda. @ işareti, Çağıl Sanat Müzesi’nin kalıcı koleksiyonuna bile girmeyi başaran bir işaret.
Klavyedeki en zarif karakterlerden kabul edilen sembolün kökeni aslen birazcık gizemli. Bir kuram, kaynağın el yazmalarını kopyalarken kısayollar arayan 5. Yüzyıl keşişleri bulunduğunu söylüyor. Bu teoriye nazaran işaret, Latincede “doğru” anlamına gelen “ad” kelimesinin yerine kullanılıyordu.
İlk belgelenmiş kullanım ise, 1536‘da, Floransalı bir tüccar olan Francesco Lapi’nin büyük kil kavanozlarda sevk edilen amfora adında olan şarap birimlerini belirtmek için @ kullanan bir mektubunda karşımıza çıkıyor. Sembol ondan sonra ticarette zamanı bir rol üstlenmeye başlıyor. Tüccarlar uzun vakit süresince bunu “oranında” anlamında kullanıyorlar—”12 parça @ 1 dolar” örneğinde olduğu benzer biçimde…
Teknolojide @ İşaretinin Kullanımı
İşaretin makinelerde ortaya çıkması ise oldukça sonralarda oluyor. 1800’lerin ortalarında inşa edilen ilk daktilolar @ içermiyordu. Benzer şekilde @, bilgisayar programlamanın öncüleri olan en eski delikli kart tablolama sistemlerinin (ilk olarak 1890 ABD nüfus sayımının toplanmasında ve işlenmesinde kullanıldı) simgesel dizisi içinde değildi.
Sembolün çağıl belirsizliği, 1971’de Ray Tomlinson adlı bir bilgisayar bilimcisi can can sıkan bir sorunla karşı karşıya kaldığında bitti: Bilgisayarları programlayan insanları birbirine iyi mi bağlayacakları problemi… O zamanlar, her programcı tipik olarak belirli bir ana bilgisayar makinesine bir telefon bağlantısı ve bir teletype makinesi (temelde yerleşik bir yazıcıya haiz bir klavye) vesilesiyle bağlıydı. Sadece bu bilgisayarlar birbirine bağlı değildi; bu, ABD hükümetinin Tomlinson’ın çalmış olduğu Cambridge, Massachusetts şirketi olan BBN Technologies’i webin öncüsü olan Arpanet adlı bir ağın geliştirilmesine destek olması için işe aldığında üstesinden gelmeye çalmış olduğu bir eksiklikti.
Tomlinson’ın meydan okuması, bir şahıs tarafınca yaratılan ve Arpanet vesilesiyle değişik bir bilgisayardaki birine gönderilen bir mesajın iyi mi ele alınacağıydı. Adresin bir kişinin adına ve birçok kullanıcıya hizmet edebilecek bilgisayarın adına ihtiyacı bulunduğunu düşündü. Ve bu iki adres öğesini ayıran sembol, bilgisayarlar karıştırılmasın diye, programlarda ve işletim sistemlerinde yaygın olarak kullanılamıyordu.
Tomlinson’ın gözleri, Model 33’teki?”P”? üstünde duran @ üstüne kaydı. Smithsonian’a “Çoğunlukla fazla kullanılmayan bir sembol arıyordum” dedi. Ünlem işareti ya da virgül benzer biçimde pek oldukça seçenek de yoktu.
Tomlison, bir açıklamasında “eşittir işareti kullanabilirdim fakat bu pek mantıklı olmazdı” diyor. Ve sonunda @’yi seçti. Kendi adlandırma sistemini kullanarak, kendi odasındaki bir sistemden Arpanet üstünden giden ve odasındaki değişik bir sisteme giden bir e-posta gönderdi. İşte bu e-postada @ işareti ilk kez kullanıldı.
Halen BBN’de çalışan Tomlinson, o ilk e-postada ne yazdığını hatırlamadığını söylüyor. Fakat şurası bir gerçek: Bu mesajla, bir zamanlar neredeyse modası geçmiş olan @ işareti, insanların iyi mi bağlantı kurduğuna dair bir devrimin simgesel temel taşı oldu.
[ad_2]
